Oregano jako naturalny lek na poprawę Twojego zdrowia i samopoczucia
Roślina ma bardzo intensywny zapach i może być wykorzystywana jako przyprawa. W Polsce występuje na całym terytorium. Inną nazwą pod jaką skrywa się oregano to między innymi: „dziki majeranek”. Na Lubelszczyźnie roślina jest znana też jako „duszka”.
Pierwsze wieści o medycznym zastosowaniu oregano pojawiały się w źródłach starogreckich. Informowano wtedy o pozytywnym wpływie oregano, zwłaszcza w leczeniu bólów reumatycznych. Z kolei Rzymianie stosowali liście oregano, by łagodzić ukąszenia skorpionów i pająków. Za ciekawostkę można uznać fakt, iż oregano w czasach średniowiecznych było naturalną „ochroną przed czarami”. W obecnych czasach po tę roślinę coraz częściej sięgają farmaceuci, doceniając zalety wspomnianego „duszka”. Oregano pochodzi od greckich słów: „oros,” czyli góra i „ganos”, czyli radość. Nazwa związana jest z miejscem występowania „Origanum”, która lubi ciepłe stanowiska i stąd obficie pokrywa nasłonecznione wzgórza Grecji. Polska nazwa „Origanum” to lebiodka.
Oregano jako „naturalny antybiotyk” przede wszystkim:
- wspiera funkcjonowanie układu pokarmowego poprzez większe wydzielanie soku żołądkowego. Skutkiem tego jest usprawnienie procesu trawienia;
- wspomaga wiązanie szkodliwych produktów przemiany materii oraz większe wydzielanie śluzu przez błony śluzowe górnych dróg oddechowych;
- reguluje pracę nerek, co przyczynia się do zwiększenia ilości moczu;
- działa rozkurczowo na mięśnie gładkie oskrzeli, mięśnie gładkie jelit, drogi żółciowe, moczowody oraz macicę;
- działa ochronnie na wątrobę
Może być ponadto używane do leczenia różnych schorzeń i dolegliwości, takich jak:
- niedoczynność wątroby i dróg żółciowych,
- bóle zębów
- problemy z trawieniem,
- zapalenie żołądka,
- dyspepsja i atonia jelit,
- wzdęcia i gromadzenie się gazów,
- nieżyt górnych dróg oddechowych, kaszel i trudności z oddychaniem.
Górne, gęsto ulistnione części zakwitających pędów oregano zbiera się w okresie: od czerwca do września. Następnie, oregano zostaje poddane procesowi suszenia w warunkach naturalnych – w ciemnym i suchym miejscu.
Oregano można stosować również zewnętrznie, wtedy występuje jako:
- składnik płukanek wspomagających leczenie stanów zapalnych jamy ustnej i gardła,
- dodatek do kąpieli niwelujących świąd skóry,
- środek wspierający leczenie trudno gojących się ran,
- środek do obmywania ciała obłożnie chorych, zapobiegając tworzeniu się odleżyn.
Warto jednak wiedzieć, że olejek z oregano występuje w kilku odmianach, Różnią się one od siebie substancją aktywną. Każdy produkt tego typu na bazie wspomnianej rośliny ma inne właściwości lecznicze.
W skład olejku tymolowego wchodzi: tymol, seskwiterpeny oraz karwakrol. Ciekawą dodatkową informacją jest to, że w starożytności tymol oraz karwakrol wykorzystywano do mumifikacji ciał. Wspomniane składniki posiadały właściwości bakteriobójcze oraz grzybobójcze.
Jedno z Ministerstw w Stanach Zjednoczonych przeprowadziło badania, gdzie wykazano, iż roślina posiada właściwości antyoksydacyjne. Może być to zasługą kwasu rozmarynowego, który występuje w zielu lebiodki.
Innym istotnym składnikiem opisywanej rośliny jest właśnie wymieniony wyżej tymol. W skład oregano wchodzą też:
- garbniki,
- flawanoidy,
- kwas ursolowy,
- kwas kawowy,
- kwas rozmarynowy,
- błonnik
- fitosterole.
Ponadto wyróżnić możemy również szereg witamin takich jak witamina A, witamina C, witamina E i witamina K oraz minerały takie jak:
- potas,
- selen,
- wapń,
- żelazo
- fosfor,
- cynk,
- magnez.
W kuchni oregano ma szerokie zastosowane jako przyprawa do różnych potraw. Jego wyrazisty smak i zapach dodają charakteru do dań mięsnych, sałatek, zup, sosów i pizzy. Oregano można używać w postaci świeżej lub suszonej, jednak oregano w tej drugiej formie jest bardziej powszechne i łatwiej dostępne. Już od dawna lebiodka jest wykorzystywana w produkcji kosmetyków. Aktualnie w postaci olejku eterycznego używany jest w kosmetologii do produkcji mydła, płynów do kąpieli, wody kolońskiej, past, płynów do płukania ust i pomadek. Starożytni Grecy używali aromatycznego olejku z oregano po kąpieli jak i do masażu. Dzięki swoim walorom zapachowym oregano wykorzystywano też do aromatyzowania wody do mycia. Roślina odgrywała dużą rolę w gospodarstwach domowych – używano do farbowania tkanin na czarno (ziele) i pomarańczowo (kwiat). Dębowe meble i podłogi były nacierane świeżymi liśćmi, dzięki temu lebiodka była wykorzystywana jako swoista politura do mebli.